Uitvaart en Herinnering

_{Deze bijdrage is van ‘gastblogger’ Jos Bosch-van ’t Einde. Ik heb de uitvaart van zijn moeder mogen fotograferen en sindsdien hebben wij een fijn contact. Jos is de auteur van veel mooie verhalen en columns, deze kun je vinden op: www.jbvanheteinde.nl. Ik kan je een bezoek aan zijn website van harte aanbevelen. Jos bedankt voor het mogen delen van deze bijdrage.}

^{_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________}

Ieder mens is uniek!

Het leven van de overledene was bijzonder!

‘Betrokken’, ‘rots in de branding’, ‘onze trots’, ‘moedig’, ‘strijdbaar’, ‘altijd vrolijk’, ‘mooi mens’, ‘liefdevol’ …

Herkenbare woorden, nietwaar? We zien ze regelmatig staan in de rouwberichten, maar gaan aan het meeste voorbij.

We staan hooguit stil bij die foto op de achtergrond, de opvallende hartenkreet, een mooi gedicht of de jonge leeftijd.

En wanneer we de overledene of familie kennen, lezen we woord voor woord en staan even stil bij het laatste wat wij ons herinneren.
Zo is het ook tijdens een uitvaart.

uitvaart en herinnering uitvaartfotografie

De algemeen gesproken woorden worden door een ieder opgenomen.

Zij die dichter bij de familie staan, hebben de eigen beelden en belevenissen uit de leefbare tijd.

En bóven dit alles uit, wil de spreker juist een ieder raken met de mooiste- en warmste herinneringen.

De veelomvattende vraag is meestal; hoe dan?

^{_{Door samen met de nabestaande(n) te praten over de overledene.}}
^{_{De karaktereigenschappen, de kenmerken, de typische woorden of zinnen, de omgang met zichzelf en anderen.}}
^{_{Kortom, een gesprek over hoe de overledene leefde; ongeëvenaard en uniek.}}

Samen maken we een schets en vanuit de omlijningen vullen we alles in. Duidelijke taal, in eenvoud en begrijpbaar voor een ieder.

Leesbaar voor degene die zal spreken, rekening houdend met de emoties en behoefte aan de rust van dat moment.

De centrale vraag daarbij blijft; met welke herinneringen wil je afscheid nemen, welke boodschap wil je meegeven aan de aanwezigen.

Zodat de kijker gaat zien en de toehoorder gaat luisteren.

Dat zij de boodschap mee gaan dragen naar huis en morgen nog weten wat je vertelde.

Wanneer men je hand schudt om te zeggen; dit was meer dan mooi gesproken, ik heb het beleefd!

Want de intense herinneringen maken, dat mensen met belevingen achterblijven welke ze langere tijd mee zullen dragen. En daarmee is er een band met de nabestaanden welke voortgezet kan worden tot in lengte van dagen.

Herinnering

De woorden van afscheid komen meestal op het moment, dat iemand is overleden.

Zoals hierboven beschreven, zoeken we een weg om onze gevoelens en belevingen in woorden samen te vatten en uit te dragen.

Maar de nabestaanden komen soms niet uit de woorden en vragen zich af, waar ze goed aan doen.
Emoties van het moment kunnen ervoor zorgen, dat men als het ware blokkeert. ‘Jos, er komt niets uit mijn handen, het is chaos in mijn hoofd‘

Wanneer je weet dat het leven van iemand eindigend is, wordt er vaak gesproken over die naderende dood.
Gelukkig komt het al vaker voor, dat de uitvaart kan worden besproken en dat bijzondere wensen worden vastgelegd.
Al ligt het dan voor de hand, toch blijven de gesproken woorden van afscheid achterwege tot aan het moment ná de dood.

Het is mogelijk, om ook vóór het overlijden al met elkaar van gedachten te wisselen over woorden van afscheid.
Degene die komt te overlijden, kan ook zelf meepraten over datgene, wat hij of zij als herinnering mee wil geven tijdens de plechtigheid.
Een levensverhaal of juist korte anekdotes, een eigen gedicht of juist een stuk proza van een bekend schrijver.
Hoe mooi is het om te weten, dat de overledene zelf heeft meegewerkt aan de herinneringen?!